Dzisiaj Dzień Mężczyzn 
i z tej okazji chciałabym napisać parę słów o nich i o tym, jak oni widzą kolory.
Ale stwierdziłam, że nie będę teoretyzować.
Mimo, że choroba krok po kroku próbowała odrzeć mnie z atrybutów kobiecości, to nadal jestem kobietą i mogę się tylko domyślać, co się dzieje w męskich głowach. 
Postanowiłam zatem zapytać u źródła i oto, co powiedział Mężczyzna, który towarzyszy mi na co dzień 
:
” 'Mężczyźni nie rozróżniają kolorów.’ Wstrętne oszustwo! 
Pozwólcie więc plaży być 
żółtą, a niebu – 
niebieskim.” 
Wszystko to prawda!
Ale…
Potrafią myśleć konkretami! Nie dają się wpędzić w „gdybanie”, „domniemanie” i wszelakie „kombinowanie”. Pokazują, co jest faktem, a co tylko naszym lękiem. Uczą, jak stawiać krok po kroku. Dają przykład, jak cieszyć się żółtą plażą i niebieskim niebem.Drodzy Mężczyźni!
Jesteście nam – kobietom bardzo potrzebni!
My tak łatwo potrafimy się wplątać w pajęczynę własnych myśli. Zupełnie niepotrzebnie. Póki mamy skrzydła, to latajmy! 
Wszystkiego dobrego Panowie!
Panowie, dajcie znać, jak jest u Was z emocjami! A Wy, Panie, jak to widzicie?
